آیا کسانی که ناخن می جوند انسان های کمال‌گرایی هستند؟
بعضی از اشخاص در اغلب اوقات به جویدن ناخن های دست خود مشغول هستند، این افراد وقتی عصبانی، مضطرب، هیجان‌زده یا غرق فکر می شوند، به صورت ناخودآگاه دستشان را در دهانشان گذاشته و شروع می کنند به جویدن ناخن های کثیف و پوسته های اطراف آن.
اما چرا این اتفاق می افتد؟ پاسخ این پرسش بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که تصور می کنید.
دانشمندان همچنان در پی یافتن پاسخ مناسب برای این پرسش هستند که چرا دقیقا مردم ناخن های خود را می جوند. حقیقت کاملا آشکار این است که شمار زیادی از افراد به انجام چنین کاری مبادرت می ورزند. حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از جمعیت دنیا تقریبا این عادت را دارند. این در حالیست که این آمار در میان نوجوان ها، بالغ بر ۴۵ درصد اعلام شده است.
بیشتر ما تصور می کنیم که جویدن ناخن نشانه عصبی یا مضطرب بودن است. اما محققان ثابت کرده اند که لزوما هم این طور نیست. مردم وقتی حوصله‌شان سر می رود، خسته هستند یا در حال انجام یک کار دشوارند نیز ممکن است به جویدن ناخن خود مشغول شوند. همچنین گفته شده که این فعالیت به فرد حس خوبی القا می کند.
کسانی که عادت دارند ناخن خود را بجوند، همچون «تریس فوس»، استادیار دانشگاه داروسازی UCSF اذعان دارند که این کار حسی از آرامش و ریلکس بودن را به آن ها می دهد. او بیان داشته با جویدن ناخن ها احساس می کنم استرسم کاهش پیدا می کند.
بیشتر ما تصور می کنیم که جویدن ناخن نشانه عصبی یا مضطرب بودن است. اما محققان ثابت کرده اند که لزوما هم این طور نیست.
محققان، فرضیه لذت‌بخش بودن جویدن ناخن برای کسانی که به آن عادت دارند را با مطالعه روی حیوانات اعلام کردند. در این مطالعه، هنگامی که ماده شیمیایی کاهش‌دهنده حس درد یعنی اندروفین ها به آن ها تزریق شد، این موجودات کمتر به تمیزکردن موهای بدن خود پرداختند. وقتی ترشح اندروفین‌های کاهش‌دهنده‌ی درد توسط دارو متوقف شد، موش ها سعی داشتند با تمیزکردن موهای تن خود به تسکین درد بپردازند.
این رفتار نشان می دهد که تمیزکردن موها برای موش ها امری آرامش‌بخش و لذت‌بخش است. انسان هم وقتی ناخن های خود را می جود، دقیقا همین حس را تجربه می کند.
بر اساس فرضیه دیگری موسوم به «تسکین‌دهنده»، گفته می شود که بین جویدن ناخن و کمال‌گرایی اشخاص رابطه مستقیم وجود دارد. ایده‌آل‌گراهایی که برای تحقق اهداف خود برنامه‌ریزی می کنند اما در صورت بی‌نتیجه بودن، حس پوچی به آن ها دست می دهد بیشتر از بقیه احتمال جویدن ناخن را دارند.
«کیرون اوکونور»، استاد روانشناسی در دانشگاه مونریال در این رابطه گفته، در افرادی که خیلی زود ناامید و خسته می شوند، جویدن ناخن می تواند حسی از آرامش و تسکین ببخشد. به گفته این کارشناس، کمال‌گرا بودن این افراد دلیل اصلی بروز این عادت است.
گفته می شود که بین جویدن ناخن و کمال‌گرایی اشخاص رابطه مستقیم وجود دارد.
در تحقیقی دیگر نیز مشخص شده کسانی که به جویدن ناخن عادت دارند، ممکن است به طور ژنتیکی به این عادت بد مبتلا باشند. در آزمایشی که این افراد انجام دادند، مشخص شد یک‌سوم کسانی که ناخن می جوند، یکی دیگر از اعضای خانواده شان نیز به این عادت دچار است. «شری لیپنر» استاد و متخصص پوست در مرکز دارویی ویل کورنل در این رابطه گفته که این موضوع را می توان در دوقلوها به خوبی مشاهده کرد. اکثرا هر دو آن ها ناخن می خورند.
دلیل اینکه چرا جویدن ناخن از سنین نوجوانی آغاز می شود، معلوم نیست. اما احتمال اینکه کودکان نیز به این عادت بد روی بیاورد وجود دارد زیرا بخشی از مغز که مسئول تصمیم‌گیری است و در قشر جلویی سر قرار دارد، همچنان در حال رشد است. بنابراین، قشر جلویی رشدنکرده در کودکان به این معنی است که رفتار بی اندیشه و ویری آن ها خیلی بیشتر از بزرگسالان خواهد بود.
کودکان خیلی راحت می توانند کارهایی را انجام دهند که ما به عنوان بزرگسال خود را از آن ها منع می کنیم. دلیلش هم این است که ما مغزی داریم که می تواند همانند سد در برابر انجام برخی از امور ظاهر شود.
در سال ۲۰۱۲ انجمن روانپزشکی آمریکایی برخی از عادت های وسواسی همانند جویدن ناخن، کشیدن موها و کندن پوست را در گروه اختلال‌های وسواس فکری-عملی یا OCD دسته‌بندی کرد. در این اختلال، افراد عادت دارند مدام دست های خود را بشویند، کفش های خود را جفت کنند، پوست خود را بخراشند و نمونه های مشابه دیگر.
به طور کلی، رفتارهای وسواس‌گونه تکرار یک کلیشه را در بر دارند. اما برخی از دانشمندان با قراردادن جویدن ناخن در این دسته موافق نیستند. آن ها اعتقاد دارند با اینکه جونده های ناخن به دیگر اختلالات روانی همچون «اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی» یا اضطراب شدید هم مبتلا هستند اما OCD یک بیماری مبتنی بر استرس است، در حالی که جویدن ناخن لزوما مبتنی بر اضطراب نیست.
چسب زدن به انگشتان، روشی برای پیشگیری از جویدن ناخن ها
خطرات جویدن ناخن
این فعالیت هر چه که باشد و در هر دسته ای از بیماری ها که قرار بگیرد، پیامدهای ناگواری برای سلامت فرد به دنبال خواهد داشت. این کار در وهله اول برای سلامت دهان و فک مضر است. در ثانی، ناخن محل اجتماع میکروب ها و باکتری هاست. از جمله باید به باکتری ای.کولی اشاره کرد که در زیر ناخن ها جا خوش می کنند. هنگامی که ناخن خود را می جوید، این باکتری ها وارد بدن شده و مشکلات عدیده ای برای معده و روده ایجاد می کنند.
ورود باکتری ها از طریق جویدن ناخن می تواند موجب اسهال و استفراغ در فرد شود.
دهان نیز بستر مناسبی برای رشد انواع باکتری هاست و برخی از آن ها می تواند موجب عفونت ناخن شود. زگیل و تبخال نیز ممکن است از دهان به انگشتان و دیگر اعضای بدن سرایت کند.
به طور کلی باید گفت که دو عضو بدن که هر دو محل رشد انواع میکروب ها هستند، یعنی دهان و انگشتان هنگام جویدن ناخن با هم وارد همکاری شده و می توانند سلامت عمومی بدن شخص را به خطر بیندازند.
ترک عادت جویدن ناخن
اشخاصی که این عادت را دارند از روش های گوناگونی برای ترک آن بهره می گیرند. از پوشیدن دستکش و چسب زدن گرفته تا لاک زدن، مانیکور کردن، کاشت ناخن، بانداژ کردن، استفاده از وسیله های کاهنده استرس و …. اما تمرینات مراقبه ای و ریلکس کردن گزینه های بهتری به شمار می روند.
