آنچه باید در مورد آبله میمون بدانید!

تریتا نیوز: سمیرا سرایلو؛آبله میمون بیماری نادری از خانوادۀ آبله است.این بیماری معمولاً علائمی شبیه آنفولانزا و تورم غدد لنفاوی ایجاد می کند. بثورات، جوش‌ها، زخم‌ها و سایر ضایعات چند روز بعد ظاهر می‌شوند.محققان هنوز در حال تلاش برای درک دقیق چگونگی انتقال بیماری و چگونگی ظاهر شدن علائم در افراد مختلف هستند.

به گزارش تریتا نیوز : موارد غیرمعمول آبله میمون در سراسر جهان مشاهده می شود. سازمان بهداشت جهانی (WHO) بیش از ۵۵۰ مورد را در ۳۰ کشور ثبت کرده است، از جمله کشورهایی که این بیماری معمولاً در آنها ظاهر نمی شود.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در حال بررسی ۱۹ مورد آبله میمون در بیماران ایالات متحده است. این بیماری نادر است و شدت کمتری نسبت به همنوع خود یعنی آبله دارد.

مقامات بهداشتی در تلاش هستند تا بفهمند که ویروس در کجا و چگونه در حال گسترش است. آن‌ها می‌توانند به تحقیقات و تجربیات متخصصانی در آفریقا که دهه‌ها برای به حداقل رساندن شیوع آبله میمون کار کرده‌اند، روی بیاورند تا بهتر بفهمند که عفونت ویروسی چگونه رفتار می‌کند.

اگرچه آبله میمون به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است، بسیاری از مردم در ایالات متحده با این ویروس با توجه به نادر بودن آن در این کشور آشنا نیستند.

اگر مشکوک هستید که در معرض آبله میمون قرار گرفته اید، در اینجا علائمی وجود دارد که باید به آنها توجه کنید.

آشنایی با علائم آبله میمون

طبق CDC، آبله میمون با این علائم شروع می شود:

• تب
• سردرد
• دردهای عضلانی
• كمر درد
• تورم غدد لنفاوی
• لرز
• خستگی مفرط

پس از یک تا سه روز، بیمار دچار بثورات پوستی می شود که اغلب روی صورت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.

آبله میمون معمولا با علائمی شبیه آنفولانزا از جمله تب، سردرد، دردهای عضلانی و خستگی شروع می شود. بر اساس CDC، متفاوت از آبله، یکی از ویژگی های کلیدی آبله میمون این است که باعث تورم غدد لنفاوی می شود.

در عرض یک تا سه روز، بثورات پوستی ظاهر می شوند. معمولاً از صورت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد. آبله میمون باعث ناهنجاری های پوستی می شود که ضایعات نامیده می شود، در سراسر بدن، از جمله در کف پا و کف دست.

ضایعات در چهار مرحله پیشرفت می کنند – از لکه های صاف گرفته تا برآمدگی های برجسته تا تاول ها و ضایعات پر از چرک. ضایعات معمولاً در هر قسمت از بدن به همان اندازه و مرحله رشد خواهند بود. با بهبودی بدن از بیماری، ضایعات به پوسته تبدیل شده و در نهایت می ریزند.

اریکا اس. شنوی، MD، PhD، مدیر پزشکی در بیمارستان عمومی ماساچوست و عضو انجمن بیماری های عفونی آمریکا، در یک گزارش گفت: در برخی موارد، به نظر می رسد که بیماران جوش و دانه هایی مانند آبله میمون ها دارند، بدون اینکه ابتدا تب داشته باشند.

بسیاری از عفونت های رایج وجود دارند که می توانند علائمی شبیه آبله میمون ایجاد کنند. به عنوان مثال، ضایعات ممکن است به دلیل واکنش های آلرژیک ایجاد شوند و غدد لنفاوی ممکن است در پاسخ به چندین عفونت متورم شوند. هنگام ارزیابی بیمار با چنین علائمی، CDC گفت که ارائه دهندگان بهداشت باید ابتدا علل دیگر را رد کنند، اما آبله میمون را به عنوان یک تشخیص بالقوه در نظر بگیرند.

علائم ممکن است تا ۵ تا ۲۱ روز پس از ابتلا به آبله میمون ظاهر نشوند. شنوی گفت، افرادی که در معرض یک بیمار مبتلا به آبله میمون هستند، باید به مدت ۲۱ روز از دیگران جدا شوند تا از سرایت آن به دیگران جلوگیری شود.

آبله میمون از طریق تماس نزدیک پخش می شود

تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر انتقال این بیماری از طریق جنسی وجود ندارد و مقامات بهداشتی تاکید می کنند که همه افراد در برابر آبله میمون آسیب پذیر هستند.

این بیماری معمولا دو تا چهار هفته طول می کشد. تاکنون هیچ مورد مرگ و میر مستندی به دلیل آبله میمون در بین مردم خارج از آفریقا وجود ندارد.

اگر مشکوک هستید که ممکن است در معرض آبله میمون قرار داشته باشید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد نحوه ردیابی علائم خود و جلوگیری از سرایت آن به دیگران صحبت کنید.

شنوی گفت: “ردیابی تماس در این زمان ضروری است تا بتوانیم شبکه های انتقال را درک کنیم و اطمینان حاصل کنیم که افراد در صورت بروز علائم، مراقبت های لازم را دریافت می کنند.”

چه کسانی در خطر ابتلا به آبله میمون هستند؟

هر کسی که با یک فرد مبتلا تماس نزدیک داشته باشد، احتمال ابتلا به آبله میمون را دارد. اما این بیماری به اندازه COVID-19 مسری نیست، زیرا بدون تماس مستقیم با یک فرد بیمار پخش نمی شود.

آبله میمون اغلب از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. همچنین می تواند از طریق مایعات بدن، قطرات تنفسی ناشی از سرفه و عطسه و مواد آلوده مانند رختخواب منتقل شود.

در شیوع های قبلی آبله میمون ها، محققان دریافتند که احتمال شیوع آبله میمون برای افرادی که در یک خانواده زندگی می کنند بیشتر است.

در ایالات متحده و سایر کشورها، تعداد نامتناسب بالایی از موارد “در جوامع” وجود دارد. طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، همجنس‌گرایان، دوجنس‌گراها و سایر مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند. برخی از این موارد در کلینیک‌های سلامت جنسی شناسایی شدند.

تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر انتقال این بیماری از طریق جنسی وجود ندارد و مقامات بهداشتی تاکید می کنند که همه افراد در برابر آبله میمون آسیب پذیر هستند.

شنوی گفت: «آنچه ما در حال حاضر می دانیم این است که از طریق تماس نزدیک منتشر شده است. من فکر نمی‌کنم دلیلی وجود داشته باشد که فکر کنم، حداقل در این مرحله، چیزی متفاوت از ارتباط نزدیک وجود دارد.»

دکتر ماریا ون کرخوف، متخصص بیماری‌های عفونی در WHO، در مصاحبه‌ای با STAT گفت که ممکن است تعداد بیشتری از موارد ناشی از “رویدادهای تقویت” وجود داشته باشد. اینها رویدادهایی هستند – مانند گردهمایی های اجتماعی و شبکه های جنسی – که در آن افراد بیشتر احتمال دارد با دیگران تماس پوست به پوست داشته باشند.

آبله میمون یک ویروس زئونوز است، به این معنی که می تواند از حیوانات به انسان منتقل شود. دانشمندان می‌دانند که جوندگان و برخی دیگر از حیوانات ممکن است ناقل ویروس باشند و آن را به انسان منتقل کنند، اما هنوز مطمئن نیستند که این موضوع در مورد حیوانات خانگی نیز صادق است یا خیر.

لوسی گفت: «اگر سگ‌ها یا گربه‌ها مستعد ابتلا باشند و واقعاً آلوده شوند و سپس بتوانند انسان‌ها یا سگ‌ها یا گربه‌ها را آلوده کنند، این یک نگرانی بسیار بزرگ است. “اما هنوز هیچ مدرکی در مورد آن وجود ندارد.”

اگرچه علائم آبله میمون نسبتاً به خوبی تعریف شده است، آزمایش این بیماری به آزمایشگاه های بهداشت عمومی و CDC محدود می شود. شنوی بر نیاز به توسعه استراتژی‌های آزمایشی برای تشخیص سریع‌تر و مؤثرتر مورد آبله میمون تأکید کرد.

شنوی گفت: «مردم زیادی در ایالات متحده آبله میمون را تشخیص نداده اند و بنابراین ما نیاز به یادگیری سریع از نظر اینکه چه چیزی را باید جستجو کنیم، از بیمار چه چیزی بپرسیم، و از نظر مراحل بعدی چه کاری انجام دهیم داریم».

در نشست این هفته سازمان جهانی بهداشت، گروهی از کارشناسان از سراسر جهان برخی از سؤالات مهم در مورد آبله میمون را بیان کردند، مانند اینکه آیا امکان ابتلا به عفونت بدون علامت وجود دارد، این که ویروس چگونه به راحتی از طریق قطرات تنفسی پخش می شود، و اینکه آیا این بیماری می تواند ایجاد شود. از طریق مایع منی و واژن منتقل می شود.

در حالی که دانشمندان بهترین راه‌ها را برای مقابله با شیوع آبله میمون‌ها پیدا می‌کنند، برخی از کارشناسان از جامعه علمی می‌خواهند که از واکنش COVID-19 درس بگیرند و مطمئن باشند که منابع با جوامع در سطح جهان به اشتراک گذاشته می‌شود.

اگر در معرض آبله میمون قرار گرفته اید یا دچار بثورات پوستی یا سایر علائم بیماری شده اید، خود را از دیگران جدا کنید و در مورد علائم خود با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

همچنین می توانید با اجتناب از تماس پوست به پوست، از جمله تماس جنسی، رعایت بهداشت خوب و استفاده از ماسک در اطراف افراد بیمار، قرار گرفتن در معرض آن را به حداقل برسانید.