چرا “هم‌گناه” مایوس‌مان می‌کند؟؟
تریتانیوز: بعد از چند فیلم سینمایی نسبتا موفق چون “خط ویژه” و “چهار راه استانبول” و “عصر یخبندان” انتظار میرفت سریال جدید مصطفی کیایی در شبکه خانگی اثری موفق و رو به جلو دربیاید بخصوص برای مخاطب گرفتار قرنطینه خانگی بخاطر کرونا.
اما آنچه مخاطب در قسمتهای ابتدایی سریال می‌بیند به‌شدت رنگ و بوی سفارش دارد و انگار سریال با الزامات و خطوط قرمز رسانه ملی ساخته شده و به جای شبکه خانگی می‌توانست از تلویزیون پخش شود.
بازیگران “هم‌گناه” به رغم نامداریشان نتوانسته‌اند مدیوم جدید شبکه خانگی را درک کنند و برای همین شخصیتهای سریال خوب درنیامده است.
پرویز پرستویی در نقش یک کاراگاه آگاهی فرسنگها با شخصیت تیز ،باهوش و جسور چنین پرسوناژهایی فاصله دارد و انگار استاد خسته‌تر از آن است که بتواند از پس چنین نقشی برآید.
حبیب رضایی حتی با تلاش گریمورها هم نتوانسته در نقش یک خلافکار حرفه‌ای ایفای نقش کند.
همه چیز سریال سردستی است؛ از ایجاد تعلیق گرفته تا سیر وقایع که استانداردهای منطقی چنان که باید در آنها جدی گرفته نشده و شخصیت‌پردازی هم که بیش از حد ساده‌لوحانه است و همین باعث شده بیشتر با یک دورهمی دوستانه در حد و اندازه‌های بفرمایید شام روبرو باشیم تا یک سریال معمایی که میخواهد حسابی آچمزمان کند.
