چرا سازمان تامین اجتماعی باید روی این فیلم سرمایه گذاری کند؟
فیلم “آپاندیس” ساخته حسین نمازی و تهیه کنندگی مقصود جباری در جشنواره ۳۵ فیلم فجر حضور نداشت حتی در بخش چشم انداز که اگر در این بخش حضور می یافت به آبرو ریزی‌ها و اجحاف های جشنواره اخیر ، یک مورد دیگر افزوده می شد.
حمید لازمی/ فیلم “آپاندیس” ساخته حسین نمازی و تهیه کنندگی مقصود جباری در جشنواره ۳۵ فیلم فجر حضور نداشت حتی در بخش چشم انداز که اگر در این بخش حضور می یافت به آبرو ریزی‌ها و اجحاف های جشنواره اخیر ، یک مورد دیگر افزوده می شد. چون فیلم دارای کیفیت قابل قبولی است که می‌توانست از حداقل ۱۵ فیلم بخش مسابقه بهتر تلقی شود و رضایت مندی تماشاگران را فراهم کند. حداقل تماشاگران را تا آخرین دقایق خود و حتی تیتراژ نهایی اش نگه می دارد.
خصوصیت بارزی که فیلم دارد گرمای درونی و ریتم مناسب آن است. فیلم موجود ۸۴ دقیقه است و حرف و کلام و جمع بندی اش را در همین تایم می زند و انجام می دهد.از آن فیلمهای شکوهمند و بیگ پروداکشن نیست و اتفاقا فیلم کوچکی است که برای خود پدیده ای مستقل در سینمای اجتماعی است که نوید های دیگر می دهد .
کل فیلم داخل یک سالن بیمارستان و یک اتاقش می گذرد و “رضا” که زنش “زری” را به علت شکم درد وارد بیمارستان می کند و مشخص می شود “آپاندیس” دارد و باید عمل شود. رضا سه ماه است بیکار شده و بیمه اش را تمدید نکرده و پول آزاد را هم ندارد به طور اتفاقی دوست خانوادگی زنش “لیلا” را می بیند ( آنا نعمتی ) و از او تقاضا می کند تا دفترچه بیمه اش را بدهد و داستان فیلم از همین جا آغاز می شود که دفترچه بیمه دیگری استفاده کردن عواقبی دارد و در همان جغرافیای کوچک یک درام دیوانه وار سرشار از تعلیق و پیچش و توئیست را شاهدیم و تداخل هایی که در روابط آدم ها رخ می دهد و به نحو احسن هم جمع بندی می شود
هنر فیلمنامه نویس و کارگردان این است که موفق شده یک موضوع معمولی رانتخاب اما با تاکید بروی جزئیات مخاطب را غرق لذت کند.. موضوعی که بوی سفارشی بودن هم می‌دهد اینکه سازمان بیمه تامین اجتماعی خواسته فیلمی ساخته شود که پیام دهد “ای مردم از دفترچه بیمه دیگری استفاده نکنید ” ولی اینطور نیست .اصلا فیلم به سفارش جایی ساخته نشده است. در صورتیکه سازمان تامین اجتماعی باید روی این فیلم سرمایه گذاری گسترده ای کند.
فیلم تاثیر گذاری است که بستر درامش چنین موضوعی است و کاملا غیر مستقیم حرفش را می زند و مشخصا تحمیلی نیست. آنقدر تاثیر گذار که اگر تا قبل از این خلاف دفترچه بیمه ای داشتی یا قصدش را دیگر انجام نخواهی داد .بازیگر تازه کار این فیلم که نقش اصلی هم محسوب می شود رضا اکبر پور است از بازیگران تئاتر که هیبت سینمایی جالبی دارد و به خوبی برای این نقش انتخاب شده است همراه با صدایی رسا که قابل باور است مابقی هم خوب ظاهر شده اند. حتی سیاهی لشگران و نقش های کوچک فرعی که به موقع وارد و خارج می شوند و همگی دیده شده و تاثیر خوبی در روند داستان داشته و مهمند که همچون پازل ، فقدانشان کلیت فیلم را لنگ می کند.
این فیلم در صورت حضور در جشنواره فیلم فجر می توانست در چند مورد شانس سیمرغ و کاندید شدن را داشته باشد. البته از نگاه منتقدین و مردم نه داوری نا عادلانه امسال که خروجی اش را دیدیم و امیدی به آن نمی شد داشت. از این به بعد زیاد در مورد این فیلم خواهید شنید چون آپاندیس را نمی توان دوست نداشت. در زمان اکران بیشتر در موردش خواهیم نوشت . حسین نمازی هم استعداد جدیدی است که منتظر کار بعدی اش خواهیم بود.
