اولین هارد درایو تک بیتی شیمیایی جهان ساخته شد
دانشمندان موفق شدند نوعی حافظه شیمیایی ابداع کنند که می تواند فناوری مورد استفاده در حافظه ها و رایانه های فعلی را به صورت کامل متحول کند.
در رایانش سنتی، اطلاعات در قالب بیت هایی ذخیره می شوند که توسط پدیده های فیزیکی همچون الکتریسیته قابل خواندن هستند. این اطلاعات همان کد های باینری یا ۰ و ۱ ها هستند. از طرف دیگر، در رایانش کوانتومی اطلاعات در بیت های کوانتومی یا به اختصار کوبیت ها ذخیره می شوند.
با این حال، کامپیوتر تنها وسیله قابل استفاده برای ذخیره اطلاعات نیست، بلکه شیمی هم چنین قابلیتی را دارد.
دانشمندان “موسسه شیمی فیزیک” آکادمی علوم لهستان روشی برای ذخیره اطلاعات در قطرات کوچک مواد شیمیایی ابداع کرده اند. در این روش، ذخیره اطلاعات مثل بیت ها و کوبیت ها در یک واحد حافظه تک بیتی شیمیایی به نام “چیت” ذخیره می شوند.
هر چیت از سه قطره ماده شیمیایی تشکیل شده است. بینچی این قطرات واکنش های شیمیایی روی داده و به صورت چرخه ای و مداوم ادامه پیدا می کند. این حافظه بر واکنش بلوسوف-ژابوتینسکی مبتنی است که واکنشی نوسان دار از خود نشان می دهد.
هر واکنش، عامل واکنشگر لازم برای شروع واکنش بعدی را ایجاد کرده و این چرخه تا بی نهایت ادامه می یابد. این واکنش توسط کاتالیزگر فروین مورد پشتیبانی قرار می گیرد که موجب تغییر رنگ مواد می شود.
همچنین کاتالیزگر دیگری به نام روتنیم نیز در این واکنش به کار گرفته می شود که آن را به نور حساس می کند.
حساسیت این واکنش به نور باعث می شود که با تاباندن نور آبی به مواد در حال واکنش، نوسان آن خنثی شود. این ویژگی بسیار مهم است، چرا که به دانشمندان اجازه می دهد تا بر فرآیند کنترل داشته باشند.
اساسا چیت امکان رایانش شیمیایی را فراهم می کند. بنابر این در این روش، تمامی قطعات و عناصر به جای بیت های قدیمی و رایج، از مواد شیمیایی ساخته می شود.
در حالی که رایانش کوانتومی به پیشرفت خود ادامه می دهد، رایانش شیمیایی می تواند راه جدیدی را برای ذخیره، خواندن و انتقال اطلاعات به وجود آورد.
همه چیز، از فناوری گوشی های هوشمند گرفته تا فایل ها دیجیتال طبقه بندی شده به توانایی ما در ذخیره و خواندن اطلاعات وابسته است. در حقیقت این توانایی، اساس رایانش و پردازش اطلاعات را تشکیل می دهد.
تغییر اساسی بنیان فناوری هایی که امروز مورد استفاده قرار می گیرند، می تواند نتایج غیر قابل باوری داشته باشد.
ممکن است فناوری های در حال توسعه ای که امروزه برای مبارزه با تغییرات اقلیمی به کار می رود، شاهد تغییرات مثبت و رو به جلویی باشد.
حتی شاید ابزار و وسایلی که برای کاوش در فضا استفاده می شود، دچار تغییرات عظیمی شود.
چنین پیشرفتی می تواند فناوری فعلی مورد استفاده ما را به طور کامل متحول کرده کند، به گونه ای که تصور آن نیز برای ما غیر ممکن است.
